Tijdens het spreken, zingen of het bespelen van een muziekinstrument gaat het maar om één ding: de verbinding met jezelf (en anderen) zoeken en je vrij voelen in wat je doet; niet zozeer in je hoofd maar in je lijf: je hart en je buik! Baby’s kunnen uren huilen zonder schor te worden. Dat kunnen ze omdat de reflex in de ademhaling nog optimaal is.
Ook als kinderen wat ouder zijn kunnen ze vaak nog zo heerlijk vrij en onbevangen optreden. Zou het niet geweldig zijn om die aansluiting met jezelf terug te vinden en de enorme waarde ervan te herontdekken? Er zijn meerdere manieren om tot die herontdekking te komen, denk bijvoorbeeld aan meditatie. Maar een snelle en effectieve manier is misschien wel het maken van muziek!
Zingen en spelen met anderen! Van oudsher ‘weet’ ons lichaam best hoe dat moet, dat intuïtieve muziek maken. Het is ons denken, en vooral ook de over de jaren opgebouwde bagage aan levenservaringen, die ons natuurlijke reflexmatige handelen vaak in de weg staat. Ik nodig je van harte uit om met mij de uitdaging aan te gaan die verloren verbinding te herstellen.
Nieuwsgierig? Lees meer:
Froukje: een vrouw met een missie
Mijn visie
Muziek als therapie
